Vedaa Review : जातिवादाच्या कथेत जॉन अब्राहम-शर्वरी वाघ यांचा दमदार अभिनय, पण कुठे चुकले?

आजही आपल्या आजूबाजूला अशा काही बातम्या ऐकायला मिळतात ज्यात जात-धर्माच्या आधारावर कोणाचे तरी शोषण झाले आहे किंवा खून झाला आहे. आजही जाती आणि वर्ग लोकांच्या मानसिकतेत खोलवर रुतले आहेत आणि त्यातून देश अजूनही मुक्त झालेला नाही. जॉन अब्राहमचा वेदा हा चित्रपट परंपरेनुसार प्रदर्शित झाला आहे. या चित्रपटासोबत इतर चित्रपटही आले असले, तरी स्वातंत्र्यदिनी जॉनचा हा चित्रपट वेदाच्या कथेतून अचूक संदेश देतो.

ही कथा वेदा नावाच्या एका मागासवर्गीय मुलीची कथा आहे. जिला बॉक्सिंग शिकायचे आहे. पण तिच्या प्रवासाची सुरुवात इतकी सोपी नव्हती. एक मुलगी मागास जातीतील आहे. तिला कोणाचीही साथ मिळत नाही. त्यासाठी जो त्रास सहन करावा लागतो तो वेगळाच. वेदाचा गावप्रमुख जितेंद्र प्रताप सिंग यांच्याशी वाद होणे सामान्य नव्हते. जितेंद्र हा खरा राजकारणी असून त्याला पूर्वीच्या जातीचा तिरस्कार आहे. तो राजकीय पार्श्वभूमीचा असून जवळच्या गावातही त्याचा प्रभाव आहे. इथूनच कथेत प्रवाह येतो आणि हा संघर्ष शेवटपर्यंत जातो. इथेच अभिमन्यूची भूमिका साकारणाऱ्या जॉन अब्राहमची भूमिका ठरवली जाते. जितेंद्रसोबतच्या या लढ्यात तो वेदाचा रक्षक बनतो. अभिमन्यू हा गोरखा रेजिमेंटचा सैनिक असून त्याला सैन्यातून हद्दपार करण्यात आले आहे. तो गावातच ट्रेनिंग देतो आणि वेदाला चित्रपटात मदत करतो.

एका बाजूला वेदाचा हट्टीपणा आणि दुसऱ्या बाजूला जितेंद्रचा उद्दामपणा. या मध्येच ही कथा विणली गेली आहे. जॉन हा चित्रपटात मुख्य अभिनेता आहे, पण चित्रपटातील मुख्य पात्र वेदा आहे. आज समाजात वेदासारख्या मुलींची गरज आहे. वेदामध्ये निरागसता, उत्कटता आणि धैर्य आहे. वेदाचे पात्र हे चित्रपटाचे जीवन आहे आणि सत्यासाठी लढण्याची हिंमत तिच्यात आहे, ती त्या मार्गावर एकटी असली तरी देव तिला साथ देतो आणि तिला कोणीही हरवू शकत नाही याचा पुरावाही आहे.

चित्रपटाची कथा महत्त्वाची असून त्यावर आणखीही अनेक उत्कट चित्रपट बनले आहेत. नाना पाटेकर यांनी जातीवादावर बनवलेला दीक्षा हा चित्रपट मनात येतो. शेवटी एक मिनिटाचा सीन अजूनही ऐतिहासिक मानला जातो. आयुष्मान खुरानाच्या कलम 15 ने लोकांचे डोळे उघडले. या चित्रपटातील काही दृश्येही तुमच्या मनात घर करून आहेत. पण एकंदर चित्रपटाबद्दल बोलायचे झाले तर चित्रपटाचा पूर्वार्ध अधिक आकर्षक आहे पण क्लायमॅक्स नंतर चित्रपट आपली लय गमावून बसलेला दिसतो. त्याचा क्लायमॅक्स अजून चांगला होऊ शकला असता. आता जॉनचा चित्रपट आहे त्यामुळे नक्कीच ॲक्शन असेल. कथा असेल तर भावनाही असते. पण प्रत्येक चित्रपटाला एक प्रवाह असतो. त्याच्या स्क्रिप्टिंगच्या प्रवाहात अडथळा आला.

या चित्रपटात अभिनय हेच सर्वस्व आहे. शर्वरी वाघ, जॉन अब्राहम किंवा अभिषेक बॅनर्जी घ्या. प्रत्येकाने अप्रतिम काम केले आहे. वेदाच्या भूमिकेत शर्वरीला उत्तम संवाद मिळायला हवे होते. मग त्याचा अभिनय सुधारला असता. पण ती सतत सुधारत आहे आणि तिने या व्यक्तिरेखेतही जीव फुंकला. अभिमन्यूच्या भूमिकेत जॉन अब्राहमचे वर्चस्व होते. संपूर्ण चित्रपटात कदाचित असा एकही सीन नसेल जेव्हा जॉनच्या चेहऱ्यावर हसू असेल. त्यांनी एक गंभीर व्यक्तिरेखा पूर्ण प्रामाणिकपणे साकारली आहे. नकारात्मक पात्रांमध्ये आपली क्षमता सिद्ध करणाऱ्या अभिषेक बॅनर्जीची व्यक्तिरेखा तीव्र होती. अशी पात्रे तो साकारतो आणि आपल्या अभिनयाने प्रभाव टाकतो. या चित्रपटातही त्याने तेच केले आहे. आशिष विद्यार्थीही छोट्या भूमिकेत शूटिंग करत आहे.

वेदा हा योग्य वेळी प्रदर्शित झालेला योग्य चित्रपट आहे. असे चित्रपट समाजासाठी आवश्यक आहेत. हे नेहमीच चांगले राहिले आहे. या चित्रपटात एक विशेष मुद्दाही मांडण्यात आला आहे. त्याचा पहिला भाग खूपच आकर्षक आहे. पण त्यानुसार चित्रपटाचा दुसरा भाग बनू शकला नाही. चांगल्या कथेचे स्क्रिप्टिंग तितकेसे चांगले वाटले नाही ज्यामुळे चित्रपट मधेच थोडा भरकटलेला दिसत होता पण तो चांगला क्लायमॅक्स कव्हर करता आला असता. पण हेही दिसले नाही. चित्रपटाच्या क्लायमॅक्समध्ये एक आवश्यक घटक गायब होता. इथे आवश्यक असणारा सस्पेन्स आणि कडा तयार करण्याची पद्धत जरा सैल वाटली. यामुळे तुमची शेवटी निराशा होऊ शकते. पण एकंदरीत हा चित्रपट पाहावा असा आहे.