Mirzapur 3 Review : रक्तपात नाही, पूर्वीसारखी गुंडगिरी नाही, कालिन भैय्याशिवाय निष्प्रभ तिसरा सीझन

थोडे मागे गेले तर 2018 मध्ये सुरुवात झाली. त्याचा पहिला सीझन खूप आवडला होता. गुड्डू भैय्याच्या भूमिकेत अली फजल, मुन्नाच्या भूमिकेत दिव्येंदू शर्मा, बबलू भैय्याच्या भूमिकेत विक्रांत मेस्सी आणि कालिन भैय्याच्या भूमिकेत पंकज त्रिपाठी हे या मालिकेचेच नव्हे, तर लोकांचे हिरो बनले. दुसरा हंगाम दोन वर्षांनंतर 2020 मध्ये आला. या सीझनच्या कथेत प्रचंड उलथापालथ झाली. त्यामुळे कथेला नवा विस्तारही मिळाला. यासोबतच काही नवीन पात्रे जोडली गेली आणि काही जुनीही सोडली. हे चालूच राहते.

पण पहिल्या सीझनपेक्षा दुसरा सीझनही जास्त आवडला आणि त्याची नाट्यमय शैली, संवाद, पटकथा, सगळेच आवडले, यात शंका नाही. पण आता या वेब सिरीजने 4 वर्षांनंतर तिसरा सीझन आणला आहे, तेव्हा ती कनेक्टिव्हिटी दिसत नाही. नवनवीन पात्रे घडवण्याच्या प्रक्रियेत कथा आपल्या लयपासून दूर गेलेली दिसते आणि संथ गतीने अडकलेली दिसते. मिर्झापूर वेब सिरीजचा तिसरा सीझन कसा आहे ते जाणून घेऊया.

कथा काय आहे? कथाही तशीच आहे. मिर्झापूरची डगमगणारी गादी आणि ती मिळवण्यासाठी डगमगणारी जनता. जौनपूरपासून अलाहाबादपर्यंत लोकांना फक्त मिर्झापूरची गादी हवी असते. दुसऱ्या भागात झालेल्या भांडणानंतर मुन्ना भैय्या आता या जगात नाही. मात्र या हाणामारीत कालिन भैया बचावले आणि त्याचे जगणे म्हणजे सिंहासन देखील त्याचेच आहे. पण त्याची दुखापत आणि रिकव्हरी दरम्यान बरेच काही घडते. त्याच्या जवळचे लोक त्याच्या कमकुवतपणाचा फायदा घेतात. शरद यादव आणि दड्डा भैय्या हे या संधीचा पुरेपूर फायदा उठवण्याचा प्रयत्न करतात.

दुसरीकडे, मिर्झापूरमधील गुड्डू भैय्यानेही असे करण्यात कसूर करत नाही. कालिन भैयाच्या अनुपस्थितीनंतर त्याचा रागही वाढतो आणि त्याच्यासोबत गोलूही. मुन्नाच्या मृत्यूनंतर त्याची पत्नी माधुरी यादव ही वडिलांची जागा घेते आणि मुख्यमंत्रिपदाची जबाबदारी स्वीकारले. मुलगा गुड्डूच्या कृत्याचा ठपका स्वत:वर घेत वकील रमाकांत पंडित तुरुंगात जातात. इतकंच. एवढाच कथेचा भाग यावेळी दाखवण्यात आला आहे आणि बुद्धिबळाचा पट पुन्हा तयार झाला आहे. सीझन 4 ची स्क्रिप्ट सीझन 3 च्या क्लायमॅक्समध्ये लिहिली गेली आहे. पुन्हा एकदा जुना खेळ खेळला जाईल. सीझन 3 मध्ये जे घडले नाही ते सीझन 4 मध्ये होईल. गुड्डू भैया आणि कालिन भैया यांच्यात हाणामारी.

पात्रांशिवाय अभिनय करायला काय हरकत आहे? सीझन 2 हा सीझन 1 पेक्षा अधिक यशस्वी ठरला, कारण या सीझनचे पात्र त्याच्या यशामागील रहस्य होते. मग ते लालाचे पात्र असो, राधेश्याम उर्फ ​​रॉबिन अग्रवाल असो, रमाकांत पंडितच्या भूमिकेतील राजीव तेलंग असो किंवा वरिष्ठ उपनिरीक्षकाच्या भूमिकेत अमित साळे असो. या पात्रांच्या लांबीने गेल्या सीझनमध्ये आपल्या दमदार अभिनयाने प्रेक्षकांना भुरळ घातली होती. त्याशिवाय, मुन्ना भैय्याच्या भूमिकेतील दिव्येंदू शर्मा आणि कालिन भैय्याच्या भूमिकेतील पंकज त्रिपाठी यांच्या पात्रांबद्दल बरीच हाईप झाली होती, ज्यांनी दुसऱ्या सीझनची सुरुवात केली होती.

पण हाईप केलेल्या पात्रांचा अभाव आणि मुख्य पात्रांची लांबी कमी केल्यामुळे या मालिकेची मजाच बिघडली. कथेत ट्विस्ट आणि टर्न असूनही मालिकेत जिवंतपणा दिसत नाही. 4 वर्षांनंतर या मालिकेकडून चांगल्या तयारीची अपेक्षा करता आली असती. पण असे झाले नाही. राजीव तेलंग यांनी आपली भूमिका पूर्ण प्रामाणिकपणे पार पाडली. पण शरद अग्रवालची भूमिका त्यांच्या पात्राच्या हाइपशी जुळलेली दिसत नाही. या मालिकेत पुन्हा एकदा विजय वर्माच्या अभिनय कौशल्याचे भांडवल करण्याचा प्रयत्न करण्यात आला आणि काही प्रमाणात तो यशस्वीही झाला, पण त्याच्या व्यक्तिरेखेतही मागच्या सीझनप्रमाणेच ठिणगी पडली नाही.

यावेळेस 4 वर्षांनी हंगाम आला. अशा परिस्थितीत या मालिकेबद्दल चाहत्यांची उत्सुकता खूप वाढली होती. पण या मोसमात त्याचा दर्जा जुळवता आलेला दिसत नाही. कथेत कितीही ट्विस्ट आणि टर्न आले असले तरी या सीझनमध्ये अजून काही सरप्राईज आणि फॅक्टर नाही. अशी कोणतीही दृश्ये नाहीत, जी अंगावर शहारे आणू शकतात. कथा फक्त पुढे जात राहते. याला हलकी वळणे लागतात, पण 10 भागांच्या या 10 तासांच्या मालिकेत लोकांना गुंतवून ठेवण्यासाठी काही विशेष नाही. फक्त एक दिलासा. म्हणजेच मिर्झापूरचा चौथा सीझन जबरदस्त असेल आणि खरी मजा तेव्हाच येईल. बाकी मालिका प्राइम व्हिडिओवर आली आहे. ती बिनधास्त पहा आणि जमत नसेल तर आरामात बघा.