उत्तराखंडमधील हरिद्वारमधील कंखल गावात दक्षेश्वर महादेव मंदिर आहे. हे तेच मंदिर आहे, जिथे राजा दक्षने भव्य यज्ञाचे आयोजन केले होते, ज्यामध्ये सर्व देवी, देवता, ऋषी आणि संत यांना आमंत्रित केले होते, परंतु भगवान शंकरांना आमंत्रित केले नव्हते. सती माता दक्ष राजाने केलेला शिवाचा अपमान सहन करू शकली नाही आणि यज्ञात उडी घेऊन तिने आपले प्राण अर्पण केले. ही बाब महादेवाला कळताच त्यांनी रागाच्या भरात दक्षचे शीर कापले. देवतांच्या विनंतीनुसार, भगवान शिवाने राजा दक्षला जीवन दिले आणि त्याच्यावर बकरीचे शीर ठेवले.
यानंतर जेव्हा राजा दक्षला आपल्या चुका समजल्या आणि त्यांनी भगवान शंकराकडे क्षमा मागितली. तेव्हा भगवान शिवांनी घोषणा केली की दरवर्षी शवण महिन्यात भगवान शिव कंखलमध्ये निवास करतील. भगवान शिवाला शंकर, महादेव, महेश, उमापती इत्यादी अनेक नावे आहेत आणि त्यातील एक नाव भोलेनाथ आहे, भोले हे आहे कारण बाबा अतिशय साधे आहेत आणि त्यांच्या भक्तांवर सहज प्रसन्न होतात आणि त्यांना त्यांच्या इच्छेनुसार वर मिळण्यास मदत करतात. पण भोले बाबा जेवढा साधे आहेत, तेवढाच त्यांचा रागही तीव्र आहे. एकदा भगवान शिवाने रागाच्या भरात स्वतःचे सासरे दक्ष प्रजापतीचे शीर कापले होते?
पौराणिक कथेनुसार, दक्ष प्रजापती हा ब्रह्मदेवाचा पुत्र आणि माता सतीचा पिता होता आणि सतीचा पिता असल्याने ते भगवान शिवाचे सासरेही होते. दक्षला माता सतीचा भगवान शिवसोबत झालेला विवाह आवडला नाही, त्यामुळे त्याने लग्नानंतर तिच्याशी असलेले सर्व संबंध संपवले. एकेकाळी माता सती आणि भोलेनाथ कैलासावर बसले होते, तेव्हा कुठूनतरी त्यांना माहिती मिळाली की दक्ष राजाने आपल्या महालात एक मोठा यज्ञ आयोजित केला आहे, ज्यामध्ये सर्व देवी, देवता, यक्ष, गंधर्व इत्यादींना आमंत्रित केले गेले आहे.
स्वत: आमंत्रण न मिळाल्याने सती मातेला जरा संकोच वाटला आणि प्रकरण हाताळण्यासाठी तिने शिवाला विचारले की आपल्या मुलीला तिच्या वडिलांच्या घरी जाण्यासाठी आमंत्रण कधीपासून हवे होते? वडिलांनी विधी ठेवला आहे आणि आईवडिलांच्या घरी जाऊन खूप दिवस झाले आहेत. त्यामुळे मी माझ्या पालकांच्या घरी जाणार आहे. भोलेनाथच्या समजुतीनंतरही सती राजी झाली नाही आणि राजा दक्षच्या घरी पोहोचली. तिथे जाऊन आईने पाहिले की, विष्णू, ब्रह्मदेवांसह सर्व देवांचे आसन बसवलेले होते पण कुठेही शिवाचे नाव नव्हते. तेव्हा राजा दक्षनेही सतीशी गैरवर्तन केले. त्यामुळे संतप्त होऊन माता सतीने हवन कुंडात उडी मारून प्राणत्याग केला.
जेव्हा भगवान शिवाला हे कळले, तेव्हा त्यांच्या रागाला पारावार राहिला नाही. बलिदानाच्या वेळी भगवान शिव उपस्थित होते, माता सतीचे जळलेले शरीर पाहून भगवान शिवांच्या क्रोधाचा ज्वालामुखी राजा दक्षवर फुटला, त्यामुळे भगवान शिवांनी त्यांचे मस्तक कापले. त्यानंतरही भगवान शंकराचा राग शांत झाला नाही आणि ते माता सतीचे जळलेले नश्वर अवशेष घेऊन संपूर्ण पृथ्वीभोवती फिरू लागले, त्यामुळे त्यांचा क्रोध वाढतच गेला.
हे सर्व पाहून भगवान श्री हरींनी आपले सुदर्शन चक्र त्यांच्या मागे सोडले आणि सुदर्शनने सतीच्या शरीराचे अवयव एक एक करून कापू लागले. पृथ्वीवरील 52 ठिकाणी जिथे माता सतीच्या शरीराचे अवयव पडले, 52 शक्तीपीठांची स्थापना केली गेली, जी आजही श्रद्धेची मुख्य केंद्रे आहेत.
खूप दिवसांनी देवांच्या प्रार्थनेने बाबा भोलेनाथांचा राग शांत झाल्यावर ब्रह्माजी त्यांच्याकडे आले. भगवान ब्रह्मदेवाने प्रथम भगवान शंकरांना सतीच्या पुनर्जन्माबद्दल सांगून प्रसन्न केले आणि नंतर आपला मुलगा दक्ष याच्या आयुष्याची भीक मागितली, नंतर भोलेनाथने दक्षचे डोके बकरीच्या डोक्याने बदलले आणि प्रजापती दक्षला जीवन दिले.
भगवान शिवाने आपल्या एका अनुयायाला बकरीचे डोके कापून आणण्यास सांगितले. यावर ब्रह्माजी म्हणाले की त्यांनी फक्त बकरीचे डोके का मागितले? त्याने हत्ती, सिंह, काहीही मागितले असते. भगवान शिव म्हणाले की नंदीश्वरांनी दक्षला शाप दिला होता की तो पुढील जन्मात बकरा होईल. भगवान शिवांनी विचार केला की तो पुढच्या जन्मी का, याच जन्मात का बनू नये. यानंतर बकरीचे डोके मागवून ते दक्षच्या शरीराला जोडून त्याला जिवंत केले. यानंतर दक्षने भगवान शंकराची स्तुती केली आणि क्षमा मागितली.