अठराव्या शतकात एके दिवशी मुसळधार पावसात एक माणूस पतंग उडवत होता. त्या रेशमी पतंगात धाग्याच्या टोकाला एक लोखंडी चावीही बांधलेली होती. तेवढ्यात जोरदार वीज पडली आणि चावीतून ठिणग्या बाहेर पडू लागल्या. पतंग उडवणारा माणूस विचार करत होता की विजेचा धक्का आपला जीव घेऊ शकतो. तरीही तो पावसात पतंग उडवत होता, कारण त्याला मानवतेसाठी शोध लावायचा होता. आपण त्या व्यक्तीला महान शास्त्रज्ञ बेंजामिन फ्रँकलिन म्हणून ओळखतो, ज्याचा फोटो 100 डॉलरच्या नोटेवर छापलेला आहे.
17 जानेवारी 1706 रोजी अमेरिकेत जन्मलेल्या बेंजामिन फ्रँकलिन यांनी अनेक शोध आणि शोध लावले, परंतु मानवतेच्या सेवेसाठी त्यांनी त्यांचे पेटंट कधीच घेतले नाही. त्यांच्या पतंगबाजीच्या प्रयोगातून त्यांनी अशी माहिती दिली, ज्यातून आज आपल्याला विजेचा झटका आणि ते टाळण्यासाठी घ्यावयाची काळजी याबद्दल माहिती आहे. याद्वारे फ्रँकलिन यांनी उंच इमारतींना विजेपासून वाचवण्यासाठी लाइटनिंग रॉडचा (लाइटनिंग कंडक्टर) शोध लावला.
1720 मध्ये, जर्मन डिझाइन केलेले पाच-प्लेट स्टोव्ह अन्न शिजवण्यासाठी वापरात होते, जे आकाराने खूप मोठे होते. बेंजामिन यांनी त्यात बदल करून फ्रँकलिन स्टोव्ह किंवा लोखंडी भट्टीसारखा स्टोव्ह तयार केला. त्यामुळे महिलांना अन्न शिजविणे सोपे झाले. तथापि, नंतर स्टोव्हच्या डिझाइनमध्ये आणखी बदल केले गेले. याशिवाय बेंजामिन फ्रँकलिन यांनी दिलेल्या रेफ्रिजरेशनच्या तत्त्वावर रेफ्रिजरेटर आणि एसीचा शोध लावला. बायफोकल चष्मा हेही त्यांचे योगदान आहे. असे असूनही, त्यांनी कधीही त्यांच्या शोधांचे पेटंट घेतले नाही, जेणेकरून लोक त्यांचा विनामूल्य लाभ घेऊ शकतील.
बेंजामिन फ्रँकलिनचा जन्म 1706 मध्ये अमेरिकेतील मॅसॅच्युसेट्स राज्यातील बोस्टन शहरात झाला. त्याचे वडील मेणबत्त्या बनवायचे. ते त्यांच्या वडिलांच्या 17 मुलांमध्ये 15 वे होते आणि वयाच्या 10 व्या वर्षी त्यांनी शाळा सोडली. त्यांनी मोठ्या भावासोबत छापखान्यात काम करायला सुरुवात केली आणि स्वतः पुस्तकांचा अभ्यास करून शिक्षण घेतले.
अमेरिकेत फ्रँकलिन हे एक उत्तम संगीतकार आणि सुप्रसिद्ध बुद्धिबळपटू म्हणूनही प्रसिद्ध होते. त्यांना अमेरिकन चेस हॉल ऑफ फेममध्ये देखील समाविष्ट केले गेले. जेव्हा त्यांनी अमेरिकेच्या स्वातंत्र्याच्या लढ्यात भाग घेतला, तेव्हा अमेरिकेची राज्यघटना बनवणाऱ्या लोकांमध्ये जॉर्ज वॉशिंग्टननंतर त्यांचा दुसरा क्रमांक होता. लोकसंख्येच्या अभ्यासावरही त्यांनी बरेच काम केले. 17 एप्रिल 1790 रोजी फिलाडेल्फिया येथे त्यांचे निधन झाले.
फ्रँकलिन जेव्हा प्रिंटिंग प्रेसमध्ये काम करत होते, तेव्हा ते आजारी असताना त्यांनी कोणाकडून 20 डॉलर्स उसने घेतले होते. ती व्यक्ती खूप श्रीमंत होती. एके दिवशी ते 20 डॉलर किमतीची सोन्याची नाणी घेऊन पैसे देण्यासाठी गेले, तेव्हा तो माणूस म्हणाला की मी तुला ओळखले नाही. वारंवार स्मरण दिल्यानंतर त्याला आठवले पण गिनी स्वीकारण्यास नकार दिला. त्यांनी फ्रँकलिन यांनी पैसे स्वतःकडे ठेवायला आणि एखाद्या गरजूला मदत करायला सांगितले. त्या माणसाने प्रभावित होऊन फ्रँकलिन त्याला अभिवादन करून परतले आणि एका गरजू तरुणाला गिनी दिल्या. त्यानेही त्याला तीच गोष्ट सांगितली, जी श्रीमंत माणसाने त्यांना सांगितली होती. अशा प्रकारे अमेरिकेत मदतीची साखळी सुरू झाली.