अ‍ॅनिमल पाहिल्यानंतर, आपल्याला एक बॉलिवूड चित्रपट पहायचा होता, ज्यावर दक्षिणेचा प्रभाव नाही, जिथे असे पार्श्वसंगीत आहे ज्याचा आपण आनंद घेऊ शकतो. आपल्या चेहऱ्यावर हलके हसू आणणारा रोमान्स असेल. म्हणूनच शाहरुख खान-राजकुमार हिरानी यांचा डंकी हा पहिला शो आम्ही मोठ्या अपेक्षेने पाहिला. चित्रपट पाहिल्यानंतर आम्ही म्हणू शकतो की हा शाहरुख खानचा चित्रपट आहे, जो आपल्याला पाहायचा होता. हा आपला तोच रोमँटिक शाहरुख आहे, जो आपले हात उघडतो आणि आपल्याला पुन्हा एकदा प्रेमात पाडतो. जो आपल्याला खूप हसवतो आणि खूप रडवतो.
ही कथा आहे हार्डीची (शाहरुख खान) जो, मन्नू (तापसी पन्नू) च्या फोन कॉलनंतर, तिच्या मित्रांना भारतात परत आणण्यासाठी दुबईला जातो, ज्यांना त्याने वर्षांपूर्वी इंग्लंडमध्ये सोडले होते. कथा फ्लॅशबॅकमध्ये सुरू होते, जिथे हार्डी पंजाबमध्ये महेंद्रला शोधण्यासाठी येतो, ज्याने त्याचा जीव वाचवला होता. महेंद्र सापडत नाही, पण तो त्याच्या असहाय कुटुंबाला भेटतो.
मन्नू ही त्याच महेंद्रची बहीण आहे, जिला आपल्या कुटुंबाला मदत करण्यासाठी बल्ली आणि बग्गूसोबत इंग्लंडला जायचे आहे. हार्डी मन्नूच्या स्वप्नाला आपली आवड बनवतो आणि डंकीच्या मदतीने चौघेही एका नव्या प्रवासाला निघतात. त्यांचा प्रवास कसा असेल हे जाणून घेण्यासाठी तुम्हाला थिएटरमध्ये जाऊन शाहरुख खानचा डंकी हा चित्रपट पाहावा लागेल.
संजूनंतर राजकुमार हिरानी यांनी आपल्याला पाच वर्षे वाट पाहायला लावली. पण, त्यांनी पुन्हा एकदा एका शानदार कथेसह इंडस्ट्रीत पुनरागमन केले आहे. राजू हिराणी हे त्यांच्या चित्रपटातील सर्व पात्रांना न्याय देण्यासाठी ओळखले जातात. पीकेचा सरफराज युसूफ आणि जगत जननी सारखे. त्याचप्रमाणे ‘डंकी’मध्येही त्यांनी प्रत्येक व्यक्तिरेखा अतिशय सुंदरपणे मांडली आहे. केवळ हार्डीच नाही, तर मन्नूची जिद्द, बल्लूचा निरागसपणा आणि बग्गूचा वेडेपणा या सगळ्यांशी आपण जोडले जातो.
कॉमेडी आणि ड्रामामध्ये, राजकुमार हिराणी यांनी काही संवाद समाविष्ट केले आहेत, जे थेट हृदयाला स्पर्श करतात. या कथेत राजकुमार हिरानी रोज परदेशात जाण्याचे स्वप्न पाहणाऱ्यांच्या कथा आणि त्यांच्या समस्यांचे सत्य सांगायला विसरले नाहीत. इंग्लंडच्या कंटेनरमध्ये गेल्यावर जेव्हा आम्ही सुटकेचा नि:श्वास टाकला, तेव्हा आम्हाला जाणवले की तिथे श्वास घ्यायला जागा नाही, कारण अनेक संवाद खूप भावूक करतात.
नेहमीप्रमाणे या चित्रपटातही शाहरुख खान कमालीचा दिसला. म्हातारा हार्डी असो, मन्नूवर प्रेम करणारा हार्डी असो किंवा प्रेमापेक्षा देश निवडणारा हार्डी असो, प्रत्येक फ्रेममध्ये शाहरुखची जादू दिसते. क्लीन शेव्हन लूकमध्ये इफेक्ट्स वापरून शाहरूखला तरुण दाखवण्याचा प्रयत्न थांबवावा ही एक छोटीशी तक्रार आहे. जवानमध्येही हा प्रयोग झाला, डंकीतही हा प्रयोग झाला आहे.
त्याचवेळी शाहरुखसोबत पहिल्यांदाच स्क्रीन शेअर करत असलेल्या तापसी पन्नूने तिला मिळालेल्या या सुवर्ण संधीचा पुरेपूर फायदा घेतला आहे. तापसीसोबतच विक्रम कोचर आणि अनिल ग्रोव्हर यांचाही अभिनय चांगला आहे.
चित्रपटाचे संगीत चांगले आहे. बॅकग्राउंड स्कोअरने कथेत आकर्षण वाढवले आहे. चित्रपटात पंजाबपासून ते पाकिस्तान, तुर्की आणि इंग्लंडपर्यंतची दृश्ये पाहिली आहेत. सीके मुरलीधरनने आपल्या कॅमेऱ्याने अनेक उत्कृष्ट दृश्ये शूट केली आहेत. मुरलीधरनने राजकुमार हिराणीसोबत पीके आणि 3 इडियट्समध्येही काम केले आहे. यामुळेच त्यांनी दिग्दर्शकाची दूरदृष्टी समजून उत्तम काम केले आहे. तुर्कस्तानच्या वाळवंटातील दृश्य असो की हार्डी आणि लंडनमध्ये डंकिंग करून लंडनला पोहोचणारी टोळी, या दृश्यांसाठी चित्रपटाला पूर्ण गुण मिळायला हवेत.