हिंदू विवाहांमध्ये प्रत्येक विधीला विशेष महत्त्व असते. यापैकी एक विधी म्हणजे सप्तपदीचा विधी आणि 7 वचने घेणे, जे लग्नादरम्यान दोन आत्म्यांना जोडण्यास मदत करते. लग्नाच्या चालीरीती आणि विधींबद्दल सांगायचे तर, हे दोन लोकांना जोडतेच, पण त्यांना त्यांच्या वचनांसह जीवनातील प्रत्येक जबाबदारी पार पाडण्यास देखील शिकवते. हिंदू धर्मात सप्तपदी आणि सात वचनांशिवाय विवाह अपूर्ण मानला जातो. त्यामुळे लग्नादरम्यान सप्तपदीसोबत सात वचनेही घेतले जातात.
हिंदू धर्मात लग्नादरम्यान सप्तपदी घेण्याची परंपरा सात जन्मांचे बंधन मानली जाते. वधू आणि वर साक्षीदार म्हणून अग्नीसह सप्तपदी घेतात आणि प्रत्येक फेरीत ते सात वचने पूर्ण करण्याची शपथ घेतात. जेणेकरून पुढील सात जन्म एकत्र राहता येईल. पती-पत्नीचे नाते मनाने, शरीराने आणि जिवाने जपण्याचे वचनही तो देतो.
सनातन धर्मात दोन व्यक्तींचा आत्मा आणि शरीर एकत्र येण्याला सप्तपदी आणि सात वचनांचे महत्त्व आहे. असे मानले जाते की या सप्तपदी आणि सात वचनांमुळे वधू-वर सात जन्म एकत्र राहतात आणि एकमेकांना आधार देतात.
हिंदू धर्मग्रंथानुसार, पृथ्वीवर सापडलेल्या सर्व महत्त्वाच्या वस्तूंची संख्या 7 मानली जाते. जसे- इंद्रधनुष्याचे सात रंग, सात तारे, सात नोट्स, सात दिवस, सात चक्र, मनुष्याच्या सात क्रिया इ. या कारणास्तव, पौराणिक मान्यतांमध्ये 7 हा अंक खूप शुभ मानला जातो. त्यामुळे लग्नादरम्यानही सप्तपदी घेण्याची श्रद्धा आहे आणि या फेऱ्यांनंतर पती-पत्नी आयुष्यभर एक होतात.
लग्नातील सप्तपदीपैकी पहिली फेरी अन्न व्यवस्थेसाठी, दुसरी शक्ती, आहार आणि संयम यासाठी, तिसरी फेरी पैशाच्या व्यवस्थापनासाठी, चौथी आध्यात्मिक सुखासाठी, पाचवी पशुधनासाठी, सहावी फेरी प्रत्येक ऋतूत योग्य राहण्यासाठी असते आणि शेवटच्या सातव्या फेरीत, पत्नी आपल्या पतीला अनुसरून आयुष्यभर त्याचे पालन करण्याचे व्रत घेते.