चिल्लर पार्टी, क्वीन, सुपर 30 आणि गुडबाय यांसारख्या चित्रपटांचे दिग्दर्शक विकास बहलचा ‘गणपत’ चित्रपट पाहून एकच प्रश्न विचारावासा वाटतो आणि तो म्हणजे का? विकास कशाला? शेवटी का? चित्रपट सुरू होताच, 5 मिनिटांनंतर लक्षात येते की संपूर्ण चित्रपट पाहणे केवळ कठीणच नाही, तर अशक्य आहे. विकास बहलसारखा दिग्दर्शक, टायगर श्रॉफसारखा अॅक्शन हिरो, कृती सेनॉनसारखी राष्ट्रीय पुरस्कार विजेती अभिनेत्री आणि अमिताभ बच्चनसारखा शतकातील सुपरस्टार असूनही हा चित्रपट निराश करतो.
गणपत हा डायस्टोपियन अॅक्शनपट आहे. डिस्टोपियन म्हणजे भविष्याची गोष्ट सांगणारे चित्रपट, ज्यामध्ये लोक न्याय आणि सत्यासाठी व्यवस्थेविरुद्ध आवाज उठवताना दिसतात. अशी कथा सांगण्याचा प्रयत्न विकास बहलचा चित्रपटही करतो.
चित्रपटाची कथा दलपती (अमिताभ बच्चन) पासून सुरू होते. चित्रपटात आपण असे जग पाहतो, जिथे गरीब आणि श्रीमंत यांच्यातील दरी खूप वाढली आहे. युद्धामुळे जगाचा नाश होतो. या काळात जिवंत राहिलेले श्रीमंत, शक्तिशाली आणि लोभी लोक स्वतःचे ‘सिल्व्हर सिटी’ नावाचे एक नवीन जग तयार करतात. गरीबांना या जगात स्थान नाही, ते या चांदीच्या नगरीतून बाहेर फेकले जातात. प्रत्येक लहानसहान गोष्टीसाठी तळमळणारे हे गरीब लोक आपापसात भांडतात. रोज होणाऱ्या या मारामारी थांबवण्यासाठी दलपती बॉक्सिंग रिंग तयार करतात आणि त्यांना फक्त बॉक्सिंग रिंगमध्येच लढावे लागेल, असा नियम बनवला जातो.
सिल्व्हर सिटीमध्ये राहणाऱ्या दलिनीला याची माहिती मिळाल्यावर तो या बॉक्सर्सना सिल्व्हर सिटीमध्ये घेऊन जातो आणि तिथे त्यांचा बॉक्सिंग सट्टेबाजीसाठी प्यादे म्हणून वापर केला जातो. एक प्रकारे या सट्टेबाजीमुळे दलिनी आणि आमिर आणि गरीब आणखी गरीब होत जातात. या असहायतेने आणि निराशेने आपले जीवन जगणारे एक मूल झोपडपट्टीतील आपल्या आईला विचारते की हा वाईट टप्पा कधी संपेल, ज्यावर ती उत्तर देते की गणपत (टायगर श्रॉफ) एके दिवस येईल (दलपतीची भविष्यवाणी) आणि आपले चांगले दिवस परत येतील. आता टायगर श्रॉफचा गुड्डू ते गणपतपर्यंतचा प्रवास कसा पुढे जातो आणि जस्सी (क्रिती सेनॉन) त्याला कशी साथ देते, हे जाणून घेण्यासाठी तुम्हाला थिएटरमध्ये जाऊन ‘गणपत’ चित्रपट पाहावा लागेल.
या चित्रपटाची कथा समजून घेणे, जितकी अवघड आणि गोंधळात टाकणारी आहे, तितकाच चित्रपटगृहात हा चित्रपट पाहिल्यावर कॉमिक बुकमध्ये लिहिलेली कथाही यापेक्षा अधिक मनोरंजक असते. ज्या निर्मात्यांनी गणपत पार्ट 2 ची घोषणा चित्रपटाच्या सुरुवातीलाच ‘गणपत पार्ट 1’ सांगून केली, त्या निर्मात्यांच्या धाडसाचे कौतुक करावे लागेल.
विकास बहल या कथेचे लेखक आणि दिग्दर्शक आहेत. या चित्रपटाद्वारे त्यांनी एक प्रयोग करण्याचा प्रयत्न केला आहे, जो पूर्णपणे अपयशी ठरल्याचे दिसत आहे. या कथेला अनेक ठिकाणी काहीच अर्थ नाही. या चित्रपटात गुड्डू मुंबईच्या मराठी हिंदी टपोरी भाषेत बोलतो, त्याचे आजोबा दलपती हे पंजाबमधील एका गावचे प्रमुख आहेत आणि त्याचे आई-वडील ग्रीक पौराणिक कथेतील पात्र असल्याचे दिसते. बॉक्सिंग सामन्यातून लोकांना वाचवणे तर्काच्या पलीकडे आहे.
कमकुवत पटकथा आणि तपशीलाचा अभाव हा चित्रपट अत्यंत गोंधळात टाकणारा आहे. एकीकडे गरीब कॉलनीत राहणारी गणपतची आई ग्रीक पात्रासारख्या पोशाखात दिसत आहे, तर क्रिती सेनॉनची आई साडी आणि बिंदीमध्ये दिसत आहे. या वसाहतीत चिनी, परदेशी आणि भारतीयही राहतात. पण ही कथा भारताची आहे. या मूर्खपणाच्या कथेसाठी आम्ही निर्मात्यांना माफ करा, परंतु टायगर श्रॉफच्या प्रवेशादरम्यान गणपतीचे पार्श्वसंगीत वाजवल्याबद्दल आणि त्याच्या काही अॅक्शन सीन्ससाठी बाप्पा अजिबात माफ करणार नाही.
मात्र, विकास बहलच्या या चित्रपटात एक चांगली गोष्ट आहे आणि ती म्हणजे टायगर श्रॉफची उत्कृष्ट अॅक्शन, त्याचा डान्स आणि क्रितीचा अप्रतिम अभिनय.
टायगर श्रॉफने या चित्रपटात उत्कृष्ट अॅक्शन स्टंट केले आहेत. अभिनय करताना टायगरचे फूटवर्क आणि त्याची फाईट अॅक्शन प्रभावित करते. या चित्रपटात अमिताभ बच्चन यांचा कॅमिओ आहे, क्रिती नेहमीप्रमाणेच अप्रतिम आहे. रशीन रहमाननेही शिवाच्या पात्राला न्याय दिला आहे. बाकी पात्रांची कास्टिंग अजून चांगली करता आली असती.
चित्रपटाच्या एका गाण्यात एक मोठी त्रुटी आहे, जिथे टायगर महिला गायिकेच्या आवाजासोबत लिप सिंक करत आहे. मात्र, या चुकीवर काम सुरू आहे. गणपतची गाणी चांगली आहेत. पण पार्श्वसंगीतावर काम करता आले असते. चित्रपटाचे नाव गणपत आहे, याचा अर्थ गणपतीवर रचलेले गाणे कुठेही वापरावे असे नाही. VFX वर चांगले काम करता आले असते.
या आठवड्यात अनेक भिन्न चित्रपट OTT आणि थिएटरमध्ये प्रदर्शित होत आहेत. तरीही हा चित्रपट बघायचा असेल तर स्वतःच्या जबाबदारीवर पहा.